Traditionele dorpjes en hete bronnen

De weg van Riung naar Bajawa gaat langs So’a waar de warmwaterbronnen liggen. Een bron waar je nog net heel voorzichtig in kan zitten zonder het idee te krijgen een kreeft te zijn. Dat hele voorzichtige wordt natuurlijk bemoeilijkt door de algen afzetting op het losse gesteente. Voor je het weet lig je met je …..….in bloedheet water. Daar kan het lichaam nog net tegen, maar je geest heeft dan wel een flinke opdonder gekregen.

Deze bron stroomt samen met een kleinere bron uit de bergen en dan wordt het water plezierig warm. De omgeving is als een ‘waterbompark’. Overals stroompjes, natuurlijke glijbanen. Klimrotsen en stroomversnellingen. We lunchen daar wat, gezeten op een trapje, en gaan met verschillende blauwe plekken weer op weg. In Bajawa gaan we allereerst naar het hotel. Het is de eerste keer dat we een overnachting hebben in iets wat ook daadwerkelijk op een hotel lijkt. Warm water, tv en een receptie. Na ons iets opgeknapt te hebben vertrekken we naar Be’a; een traditioneel dorp in de bergen. We hebben pech en belanden midden in een tropische regenbui. Geluk bij dit ongeluk was dat we door de bewoners van dit dorpje als heel zielig bevonden werden en voor de koffie werden uitgenodigd. In dit dorp met huizen gebouwd rondom een vierkant plein, zien we naast de honden, kippen en varkens, die gebruikt worden als voedsel ook heel veel kinderen, vaak ook nog met kleinere kinderen op de arm. Het feit dat Zoë Bahasa Indonesia spreekt en dat zij enig kind is doet vele verbazen in dit dorp waar je minstens tien stuks achter je aan moet hebben lopen. En tussen al die schoffies loopt een super schoffie. Een meisje met een gele muts op. Zij heeft een ziekte waardoor je geen haren hebt, maar dat maakt haar niet minder ondeugend. Als het ophoud met regenen verlaten we het dorpje door de plassen.

De volgende dag staat de omgeving van Bajawa op het programma met als start de beklimming van de vulkaan Wawomuda. In 2001 is deze voor het laatst uitgebarsten en stootte weliswaar geen lava uit maar grote hoeveelheden as. Bij deze uitbarsting zijn een aantal meren ontstaan die oranje rood van kleur zijn en een enkele ook gewoon groen. De vorm en het aantal meren hangt samen met het regenseizoen. Het pad gaat door de koffieplantages en langs valleien met alleen wat kebau’s en paarden in de verte. In een palmboom verscholen zit een man palmwijn af te tappen en onderweg ontmoeten we een met speer gewapende man, die terug kwam van een zwijnenjacht. We dalen het pad niet verder af naar het kratermeer, maar pauzeren op de top, drinken wat en nemen de route weer terug.

Op zoek naar Bena, een dorpje gelegen aan de basis van de vulkaan Inerie. Dit dorp is een protected site en bestaat uit twee rijen huizen met in de open ruimte ngagas en bhagas en vreemde megalietachtige stenen. Ngagas en bhagas zijn de parasolachtige en vierkante bouwsels in het centrum van het dorp en zij zijn gebouwd volgens strikte aanwijzingen. Zij vertegenwoordigen de voorouders en symboliseren naast vrouwelijk en mannelijk ook de verschillende families van het dorp. In het midden ook de mensenhoge vertikaal opgestelde stenen als een kleine ‘Stonehenge’. Hier worden vaak nog vele, vaak bloederige ceremonies uitgevoerd ter ere van de vruchtbaarheid van land en mens, huwelijk en dood en dit alles onder het toeziend oog van moeder Maria. Het huis van elk hoofd van het dorpgedeelte heeft een klein huisje op zijn dak. Overige belangrijke figuren krijgen een poppetje op het dak. En de voorouders……………………………………die liggen gewoon gezellig in het midden onder diverse graven.

Indrukwekkend zijn ook de monden van veel vrouwen en enkele mannen. Eenmaal getrouwd eten de vrouwen een bepaalde noot, die naast verslavend, een beetje verdovend ook het effect heeft van een rode kleurstof rondom je mond. Tandenpoetsen helpt hier niet meer en zo lopen vele vrouwen in Flores rond alsof ze een bebloede mond hebben. Ze kauwen het de gehele dag en spugen er ook lustig op los, waardoor je zo her en der wat rode vlekken in het zand ziet.

Deze dag wordt afgesloten met wederom de warmwaterbron van Nage. Een bijzonder slechte weg leidt naar een riviertje met bijna kokend water. Hier kun je je hand niet meer in het water steken en komt de damp van het water af. Echter vanuit een andere hoek komt ijskoud water stromen en als je dan tussen deze twee stromen gaat badderen heb je naast het effect van een jacuzzi ook een soort sauna tot je beschikking. Al liggende in het water kun je je laten verkoelen dan wel laten verbranden.


Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/