De olifanten van Tangkahan

De volgende dag staan we vroeg op, nemen het veer en passeren de wassende vrouwen aan de oever. Al lopend zien we de durian hangen aan de bomen , maar ook zien we de kaalslag van het regenwoud, welke weer een stukje heeft moeten inleveren voor palmboomolie en rubber. Na ongeveer een kwartiertje lopen komen we bij de olifanten. Aziatische olifanten, wel te verstaan, de Sumatraanse versie; zij worden gebruikt om in de jungle te controleren op illegale houtkap en andere niet geoorloofde activiteiten. Als toeristische attractie brengen zij geld in het laatje en maken zij de bevolking bewust van het nut van het behoud van het regenwoud. En zo snijdt het mes aan twee kanten. Wij mogen een olifantje wassen en zij hebben inkomsten en belang bij het behoud van het woud. We mogen kiezen welke olifant we de oren willen wassen en kiezen voor het kleinste en jongste exemplaar. Allereerst is deze lekker klein en geeft daardoor minder werk en ten tweede kwam zijn naam ons zo bekend voor.
We hebben aan de rand van de jungle Olaf eens flink de oren gewassen......................... :)

Na het wassen staat een tocht op de rug van de olifant ons te wachten. We krijgen nog een ‘kus’ van de slurf, werpen nog een banaantje in zijn bek en mogen dan op de rug van de olifant klimmen. Gezeten op zijn rug lopen we langs de oever en steken een stuk stroomafwaarts de rivier over de jungle in. En dan begint een wonderbaarlijke tocht. Een tocht op een glibberig modder pad van nog geen meter breed. Je voeten moet je regelmatig binnenboord houden omdat de olifant maar net op het pad past. Echter de meest vreemde gewaarwording was dat deze olifanten konden klimmen. Met gemak werd een helling van 45 graden genomen, werden de poten op hoger gelegen rotsblokken gezet en dan weer tot aan de knieën in modderpoelen geplaatst. Als meerijder rest je niks anders dan je stevig vast te houden aan een ijzeren frame en er maar het beste van hopen. De eerste tien minuten kun je aan niks anders denken dan of je misschien ergens in je verleden een krantenartikel hebt gelezen over een ‘ongeval met olifanten’. Want terwijl de olifant als een tank door het oerwoud gaat passeren we verschillende afgronden met een behoorlijke diepte. Hier wil je niet liggen en al helemaal niet met een olifant.

Na ruim een uur op de rug van deze meesters in het klimmen en klauteren is ons beeld van ‘de olifant’ compleet verandert. Weg zijn de safari’s en grote lege vlaktes, die ene kale boom met een gele achtergrond van stuivend zand. Ze hebben plaats gemaakt voor de jungle en de Sumatraanse olifant.

’s Middags dalen we de rivier af op een band richting een verborgen waterval. Hier wordt eerst geluncht en gezwommen, daarna zullen we de rivier verder afzakken om langs wat authentieke dorpjes weer terug te lopen. Echter het kon ook niet anders in dit tropisch regenwoud, dan dat we zouden worden overvallen door een echte tropische regenbui. Niks geen leuk gesprek met de plaatselijke bevolking, daarentegen lopen we door de regen totdat we weer bij Mega Inn kunnen opdrogen.

Tegen die avond worden we opgeschrikt door het bericht dat er een slang is gesignaleerd op het strand. Deze was weliswaar levend, maar had, - volgens zeggen-, de strijd met een stekelvarken niet helemaal zonder kleerscheuren er vanaf gebracht. De vlieg zag in ieder geval zijn kans schoon en nam een voorproefje op wat komen zou.



Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/