Een laatste blik op Kuala Lumpur

We overnachten in Pince hotel, een luxe hotel, maar wat het met een uitzicht niet haalt bij het appartement waar we eerder zaten. We zitten dit keer wel in de golden triangel en kunnen ’s avonds makkelijk erop uit. We zien de petronas Twin Towers bij nacht en zien ook hele vreemde borden; een monotrein op zijn kop en het verbod om je voetstappen op de wc-bril achter te laten.

We bekijken Batu Gaves, beklimmen de 272 treden, negeren de opdringerige aapjes en komen uiteindelijk bovenaan oog in oog te staan met een paar kitskraampjes....................... :) een maal per jaar lopen er duizenden Hindoes deze grot in om hun geloof te belijden. Nu is het rustig. We aanschouwen de tempel, dalen de trappen af en eten bij een India’s eettentje grote hoeveelheden heerlijk voedsel. We doden de tijd met een bezoekje aan een waterval, geweldige locatie, maar eveneens een hoog gehalte aan zwarte spoken. We spotten nog wat aapjes en vertrekken vervolgens naar een locatie met silver leaf monkeys: Zilverbladapen. Grappige apen die vriendelijk uit je hand eten, op je schouder zitten en net als die andere aap op het uiteinde van een VOC kanon plaats nemen. Grappig is dat de kleine zilverblad aapjes....................... goudkleurig zijn.

We laten de vuurtoren en museumpje links liggen, werpen nog een laatste blik op de straat van Malacca en zeggen de aapjes vaarwel voor de vuurvliegjes. Een korte rit brengt ons bij een vissersdorpje met wat eetgelegenheden. De huizen zijn van hout en het merendeel is half op het water gebouwd. Het geheeld doet armoedig en onverzorgd aan, maar schijn bedriegt, want voor ieder armzalig hutje staat een blinkende mobiel. Gepoetst en overkapt is dit het nieuwste speeltje van de Maleisiërs. Volgens de chauffeur hebben al deze vissers hier een auto omdat ze rijk zijn. En ze zijn rijk omdat ze geen stad in de buurt hebben en zodoende hun geld niet kunnen uitgeven, anders dan aan een auto........................... :) Hier eten we haai en heerlijke snapper. Tegen de tijd dat het donker wordt vertrekken we naar de bootjes. We zijn de eerste en worden in stilte langs de oevers gevaren, waar duizenden vuurvliegjes knipperend een vervroegde kerstmis feest weergeven. We kunnen ze in de hand houden, op onze kleding zetten en zien hoe ze in hetzelfde ritme aan en uit gaan. Hele struiken zitten er vol mee en laten op de foto niks anders dan een paar witte vlekjes achter. De tocht duurt niet lang en heeft ons ondanks het insmeren toch nog wat muggenbeten bezorgd. We nemen stiekem een klein vuurvliegje mee, maar voordat we in de auto zitten was het vliegje al weer weggevlogen, op zoek naar een partner voor een knipper relatie.

Op de laatste dag in Kuala Lumpur duiken we weer onder in de stad. We snuiven de uitlaatgassen binnen, aanschouwen de vele mensen en zien nog een boze meneer in een refexterennd grasgroen hesje, het kleine grasveldje in de stad moet bewaken.................... :) We bezoeken Chow Kit Market. Een van de grootste vers markten met heel veel vruchten, maar ook met levende vis en dood vlees. Hier zien we hoe kokosnoten opengehakt worden met de hand, maar ook hoe ze koeienkoppen afbranden en schoonboenen. Gele kip, glibberige straatjes en overal stroompjes van water en afval. Tot grote opluchting van Zoë verlaten we de markt en gaan we op weg naar cinema uit 1921. Er draaien nog steeds film, maar helaas vandaag niet op de tijden die we graag zouden willen. We drinken een glas vruchtensap van de straat en lopen langs alle stoffenwinkels. Een explosie van kleur en een grote verscheidenheid aan designs. Uiteindelijk komen we uit bij Masjid Jamek. We mogen helaas niet naar binnen. De bezoekuren voor toeristen zijn beperkt. We wachten niet maar maken een foto van een slapende gelovige en houden het hier voor gezien.