Nila’s nieuweling

Nila’s nieuweling

Op Bali hebben ze niet stil gezeten. Een van onze meisjes was 17 januari met spoed getrouwd en na wat rekenwerk is met deze nieuw geborenen ook de reden waarom bevestigd.

Echter dit wordt nooit zomaar in de openbaarheid gebracht en daarom kan men kan hier een beetje zwanger zijn………. Zo was Nila dan ook misschien een beetje zwanger bij haar huwelijk, maar omdat ze dat volgens de traditie niet kan zijn, wordt de datum dat het kindje geboren moet worden bepaald door de datum van het huwelijk en dit wordt bevestigd door de doktoren. Ofwel er wordt eerst gekeken naar de datum van het huwelijk, daarbij tellen we 9 maanden op en dan komen we uit in half september en kunnen we het een beetje smokkelen terug brengen naar begin september. Afijn, we hebben met deze baby dus te maken met een te vroeg geborenen, maar wel helemaal gezond en op Balinees gewicht. Een wonderkindje dus.

De volgende traditie is dat men in Bali perse een zoon moet hebben. Immers de zoon blijft thuis wonen en neemt de zorg over van de ouders. Schoondochters trekken erbij in en er ontstaat een geheel nieuw gezinssamenstelling op de oude locatie. Dochters verlaten het ouderlijk huis, hebben in principe geen recht op de erfenis en komen terecht in een volkomen vreemde omgeving. Daarbij zorgen de zonen ook voor de laatste begeleiding van dit aards bestaan naar het hiernamaals. En hier zie je direct de noodzaak van een zoon. Er moet koste wat het kost alles op alles worden gezet om tenminste een zoon te krijgen. Dus negen maanden lang ( beter gezegd het restant van die negen maanden) heeft Nila gelopen op een roze wolk met in haar gedachte alleen de kleur blauw.

Het werd een meisje, een bloedmooi meisje en helemaal gezond. Een week later gaan we op kraambezoek met de rest van de meiden. Na een rit van 15 minuten met de auto, moeten we deze langs de kant van de weg laten staan. De weg gaat niet verder meer en we moeten te voet over een geitenpaadje waar Nila hoogzwanger iedere dag met de brommer overheen gereden is. Links een afgrond van minimaal anderhalve meter en aan de rechterkant de berg. Lopen kan alleen achter elkaar. Tussen de teakbomen door staan soms wat hutjes met lachende kinderen. Uiteindelijk komen we op de locatie van Nila aan. Een plek met een hoog roze gehalte. Vloeren roze, muren roze, tegels roze. Alleen enkele accentkleuren van kozijnen en het hemdje van onze kleine meid blauw. Hier is het bijna onmogelijk om een zoon te krijgen en daarom lopen er hier ook heel veel mooie dochters rond, ook………………………. in het roze.



Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/