Perhentian en het zicht onder water.

Vrijdag 8 juli, stappen we eerst in de taxi, vervolgens in het vliegtuig, de bus en als laatste de boot. Tegen de middag komen we aan op Perhentian. Palmen en witte stranden is ons beloofd. De zon laat het echter afweten en de kamer is een regelrechte ramp. De via internet geboekte kamer zou op de tweede verdieping liggen, met een prijskaartje dat overeenkwam met de sea view room. Het bleek echter een betonnen doos te zijn met een donker bruin getint schuifdeur en geen ramen. Het werd al snel omgedoopt tot ‘de betonnen doodskist’. Klagen helpt ...... :) en we kunnen na twee dagen onze intrek nemen in een houten chaletje. Eveneens niet echt luxueus te noemen, maar wel met een eigen balkonnetje, raampjes en uitzicht. De als goedmakertje gekregen ontbijtbonnen maken in ieder geval wel duidelijk dat hier iets goed mis was gegaan.

Perhentian; witte stranden, blauwe zee, goed eten en de plaats om bij te komen en te snorkelen. We zitten op het grootste eiland maar ook hier ondervinden we de gevolgen van de haze. De haze al eerder opgemerkt in Penang daalt ook over deze streek neer. De vergezichten verdwijnen in een waas van wit –grijs, de zon heeft moeite door te komen en daarmee verdwijnen de kleuren, de schaduwen en de diepte, die alleen nog maar af te meten is aan de hand van de helderheid........... :) Door uit de hand gelopen landwinning in Sumatra en West Borneo worden hele gedeeltes van Maleisië in een giftige smog gehuld. Branden die onder de grond honderden jaren kunnen duren en bij ieder droge seizoen weer de kop op steken. Natuurlijk heeft Maleisië commentaar geleverd naar Indonesië, maar bij nader onderzoek, wie er nu echt achter die grondwinning zat, bleken het veelal Maleisische maatschappijen die zich vooral richten op de palmolieplantages. Maleisië slikt zijn woorden in en houdt de luchtvervuiling bewust geheim. Het toerisme staat, en de meningen zijn daar tegenstrijdig, op de 2e of op de 4e plaats van inkomstenbronnen, naast palmolieplantages en het de winst uit de oerwouden, lees hardhout............................ Het gewin van enkelen en het lot van velen.

We hebben geluk, want op de dag dat we gaan snorkelen komt ineens de zon door, de wereld verandert direct in licht en schaduw en heel veel kleur. Voor het eerst zien we het groen van het buureiland en helaas ook het rood van enkele hele lelijke gebouwen. We hebben geweldig zicht onder water en zien naast allerlei gekleurde vissen ook een paar hele grote slagschepen voorbij komen. Het blijken eveneens papegaaienbekvissen te zijn, minder kleurrijk, voorzien van een knobbel boven de kop en heel erg groot. We horen ze onder water eten en zorgen ervoor dat we een beetje uit de buurt blijven. Even verderop komen de zeeschildpadden voorbij. De volgende dag is het zich minder mooi, maar we spotten toch een paar hele mooie Nimo’s of in ieder geval de familie daarvan. Jacobsschelpen liggen er voor het oprapen en in de bosjes houdt een aapje zich schuil. Wij nemen na enkele dagen afscheid van dit eiland en gaan voor de laatste dagen Maleisië, wederom naar Kuala Lumpur. We willen onze reis afsluiten met een grote stad voordat we ons weer in de sawa’s van Bali begeven.



Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/