Een echte Balinese security

Het zuiden van Bali is iets inbraakgevoeligere dan het noorden. Wij wonen aan het einde van een straatje wat de naam ‘jalan’ niet eens draagt, maar wat met de term ‘gang’ wordt aangeduid. Een houten restant van een boot is beschilderd en geeft de naam van deze ‘gang’ weer. Voor ieder een moeilijk vindbare locatie, echter helaas niet voor diegene die wat meer wil toeëigenen dan eigenlijk van hem of haar is. Tot twee maal toe zagen we de deuren openstaan waarvan we dachten dat we die dicht hadden gedaan. De wind, zo luidde de verklaring, maar met het verdwijnen van Zoë’s schooltas, verdween onze goedgelovigheid in de wind ook............................. :)

Op zoek dus naar een echte Balinese security. Er werd gewikt en gewogen. Er werd informatie ingewonnen en besluiten gemaakt. Uiteindelijk waren we het erover eens; Een vrouwelijk exemplaar van zeer jonge leeftijd en....................................... van het ras Golden Retriever. We gaan op zoek en belanden in een kennel. Voor Balinese begrippen niet een zo’n slechte. Wetende dat een hond hier niet meer is dan een reincarnatie van een slecht mens, mag je niet klagen over de behandeling van de dieren. Immers hoe slechter de hond behandeld wordt, hoe beroerder hij of zij in zijn of haar vorige leven was geweest.............................. :)

Ze hadden alleen wat jongere mannetjes en enkele oudere vrouwtjes. Afzijdig van de rest zat ook een ouder exemplaar mannetje. Te oud voor onze criteria, te mannelijk eveneens, maar wat een koppie. We laten hem even rennen op de afgezette grasmat, kijken hem aan met gefackte kennersogen en besluiten met zijn allen dat deze het toch echt gaat worden, ondanks zijn huiduitslag, ondanks zijn te dunne poep, ondanks het feit dat hij zijn bench had afgebroken en ondanks dat zijn papieren nog niet aanwezig zijn.

Maar allereerst gaan we onderhandelen. We onderhandelen over de prijs en van beide zijden wordt het bedrag uitgesproken. We komen er niet uit en vertrekken met achterlaten van ons telefoonnummer zonder hond naar huis. De volgende ochtend, terwijl wij eigenlijk op punt staan de telefoon ter hand te nemen en daarmee ook ons verlies, gaat deze over. We kunnen hem ophalen tegen ons laatste bod: ‘Wie belt betaald..................................... :)’

Inmiddels is Riskey al enkele weken bij ons en heeft hij zich aangepast aan de Balinese sfeer. Kwispelend begroet hij iedere nieuwe binnenkomer en mocht je hem toevallig tegen komen in het midden van de nacht, dan kun je hem vinden met zijn poten omhoog, zijn ogen dicht met uit zijn open mond bungelt een tong. En zoals menige ander Balinese security zie je hem niet waken, maar wel slapen.....................................:)



Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/