Bachelor en Haves Creek; vreemde dorpjes

De volgende dag verlaten we deze plek in het niets en keren we terug richting richting Bachelor. Onderweg bezoeken we nog een keer onze termietenheuvels en zien we hoe de Tolmer falls en Florence Falls van grote hoogte naar beneden kletteren. Bij de laatste is er een mogelijkheid om een verfrissende duik te nemen. We laten het water voor wat het is en duiken het stadje in voor de noodzakelijke boodschappen en om de benzinetank te vullen. Het stadje lijkt verlaten, maar is gewoon bewoond. Bij de enige benzinepomp geen hulp. Een langbaardige oudere man, welke uit de film lijkt te zijn ontsnapt, verlaat deze locatie in zijn op instorte staande car. Twee hangjongeren gebaren dat we binnen moeten zijn. Daar blijkt tevens de supermarkt te zijn met een hoog gehalte aan diepvriesspul. We zijn de enigste, rekenen af en vragen naar even naar een ATM. Even later lopen we een kroeg binnen waar in het donker gedronken wordt door de plaatselijke hangouderen en daar staat tevens in een hoek de enige ATM machine van dit stadje, precies naast de glazen deuren die leiden naar het plaatselijk casino bestaande uit wel 4 gokapparaten in een aparte ruimte. In tegenstelling tot het stadje zelf lijken deze drink en gok hokken wel bewoond......................... :)



De route gaat via de Suart Highway richting Katherine met als doel bij de eerste acceptabele camping met stroom te rusten. Het wordt Haves Creek. Op de kaart lijkt het aangeduid als een dorpje, maar in werkelijkheid is het een benzinepomp, een herberg en een weiland met stroom, beter gezegd, een weiland onder stroom, maar daar zullen we pas later achter komen en dat alles onder beheer van 1 eigenaar. We zetten de camper neer, steken de stekker in het stopcontact en draaien direct de knop om van de AC. Goddank horen we deze aanslaan en wordt er een begin gemaakt met het langzaam koelen van een klein plekje in deze onmetelijke hitte. We zetten de stoelen buiten en willen net gaan zitten toen het ineens heel stil werd, doodstil. Paniek, want dit is niet het geluid van een ac en dat bleek ook zo. Dit is het geluid van een niet werkende ac. Dus klimmen we de heuvel op om bij het enige aanspreekpunt een telefoon te lenen en een noodoproep te doen. De volgende dag zouden we geholpen kunnen worden in Katherina, slecht 1,5 uur rijden hier vandaan. We keren terug naar de camper willen ons verkleden toen de eerste kreet van Zoë een waarschuwing gaf dat er iets mis was met de auto. Door Theo’s ongevoeligheid voor allerlei soorten spanning bleef het mankement iets langer onopgemerkt en werd het geschreeuw van Zoë afgedaan als een puberaal gedrag waar ze vanzelf overheen zou groeien, althans dat hopen we maar. ........ :)

Maar na meer kreten en na grondige testen bleek de auto wel degelijk onder stroom te staan. Wanneer je met 1 voet op de grond stond en met de andere op het trapje kreeg je de 220 gewoon er gratis erbij. Echter sta je alleen in de auto of alleen op de grond dan had de stroom geen vat op je. Het werd dus zaak het trapje te vermijden en in de auto te springen.

We zoeken verkoeling in de gegarandeerde krokodillenvrije creek en dompelen ons onder in stromend water. Een hevige regenbui zal naast een schitterende regenboog later ook voor verkoeling zorgen en ons de heuvel opjagen voor een hamburger bij wederom dezelfde eigenaar. Een verregende krant geeft ons nog net het nieuws van de dag Wednesday March 28: ‘plan to stop cows farting’.

Na een verhitte nacht trekken we verder, maar geven die ochtend nog even het oude brood aan de paarden, die ons de zekerheid gaven dat dit brood inderdaad..................................... niet meer te eten was :)


Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/