Katerine; de Gorge en de Aboriginals

Katherine, de locatie voor de reparatie van onze zo geliefde ac. We rijden door het dorpje door en zien verschillende aboriginals als hanggroepjes onder de bomen zitten of tussen de rijstroken. We zijn echter gefocust op een industrieterrein en na wat omwegen vinden we het kleine adresje in een loods. Een vriendelijke behulpzame invalide dame geeft ons echter te kennen dat niemand haar gebeld heeft voor een reparatieafspraak en dat we kunnen wachten tot 5 uur. Nu waren we voor het eerst in onze leven oververzekerd. Verzekerd tegen lekke banden, vergeten sleutel en nog meer onzin tegen niet onzinnige bedragen met de verzekering dat de hulp direct geleverd zou worden. Na twee nachten geen AC en behoorlijk oververhit geraakt wederom een telefoon geleend.............. :)

Karherine is met 10.000,- inwoners een van de grotere plaatsen in het noorden van Australië. Bekend vanwege het Nitmiluk national park met de Edith falls, de hot springs, - beide gesloten vanwege hoog water en krokodillengevaar-, en de Katerine gorge. Voor een bezichtiging van de laatste zijn we te laat volgens het informatiecentrum. We stoppen dus wederom bij een Wool worthmarkt supermarkt halen daar in een Liquershop wat alcohol en gaan opzoek naar een camping. Opvallend zijn de twee bevolkingsgroepen die zo naast elkaar lijken te leven. De aboriginals en de blanken; beide even lelijk. Grote groepen Aboriginals schijnen naar het stadje gelokt te zijn door de mogelijkheid alcohol te nuttigen, hetgeen verboden is in het reservaat. Heel families hangen nu schijnbaar doelloos rond in het stadje, bedelend voor wat drinkgeld of slechts schuilend tegen de zon. Ook in de supermarkt hangen groepjes rond of zitten op de grond. Foto’s van nog geen 80 jaar geleden laten een trots volk zien, pezig en sterk. In nog geen honderd jaar heeft een volk wat leefde als in een stenentijdperk zich de mogelijkheden van het huidige 2012 moeten eigenmaken, of zich moeten terugtrekken in een reservaat, weg van alle westerse verlokkingen, maar tevens ook van alle westerse kansen. Een bijna onmogelijke opgaven.

De volgende dag stappen we in het bootje voor een tocht door de Katerine Gorge. Een in monotone stem pratende gids verteld ons alle in’s en out’s van deze Gorge. We pikken nog net mee dat een gedeelte van een Jame Bond Film hier is opgenomen en we ontkomen er niet aan om een foto te maken van de Gorge met................................... tegenlicht. De rest van zijn verhaal is met het kabbelen van het water verloren gegaan. Hij is duidelijk een schoolvoorbeeld van iemand die dit net iets te lang heeft gedaan. Zijn grappen verloren gaand in zijn intonatie en zijn waarschuwingen die doen vermoeden dat je een overstap moet maken van uren in onontgonnen gebied, terwijl er gewoon een aangelegd pad is,waar (toegeven) dit keer geen ijzeren hekwerken omheen staan. Voor de liefhebbers die deze tocht niet gewaagd genoeg vinden zijn er wandelroutes uitgestippeld van verschillende tijdsduren over 50 graden heten stenen. Wij houden het bij de bootjes, het rustig kabbelende water, onze monotone gids met staart en nemen toch stiekem een foto van de andere zijde zonder tegenlicht........................ :)


Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/