Darwin, vissen, crocs en de laatste waarschuwing

Darwin wordt voor de laatste nachten onze ‘rust’ plaats. Slecht internet zorgt echter voor wat verhitte momenten en het regelmatig bezoeken van de Mc. voor een verkoelend ijsje.

We halen onze paspoorten en verkennen de omgeving. We bezoeken East Point en kijken op verschillende plaatsen naar de Fanny Bay. Overal No’s en Dont’s borden met waarschuwingen voor Yellow Jelly Fisch, waarschuwingen voor krokodillen en andere enge dingen. Geen wonder dat ze hier een golfslagbad aan zee bouwen........................... :) We bezoeken Crocs Cave en vissen wat crocs uit het water, we bezoeken het mooie museum, waar naast Aboriginals kunst ook het resultaat wordt getoond van de Cycloon Traye in 1074. We voeren de vissen bij Dockter Cullen en staan tot aan ons enkels in de vis, om even later bij Sokes Hill Wharf de vis gratis te voeren, weliswaar op hoge afstand maar met tevens uitzicht op enkele grote Jelly fishes.

Hier doet zich echte een vreemd fenomeen voor. Daar waar overal waar we kwamen de paden waren afgezet met roestvrijstalen hekken om het wandelen te vergemakkelijken. Daar waar het onmogelijk is om als kind een schaafwond op te lopen in een van de speelplaatsen zonder zelf een schuurpapiertje mee te nemen. Daar waar we achtervolgd zijn geweest door waarschuwingsborden, No’s, Dont’s en alle andere regels, is juist hier in de haven het meest gevaarlijke plekje van wat wij tegen zijn gekomen tijdens onze reis. Een gezellig plein vol terrasje en eettentjes grenzend met een loodrechte muur direct aan de Beagle Gulf, waar op ruim 6 meter diepte grote papegaaienbekvissen en nog grotere Jelly fishes zwemmen. Dit alles afgescheiden met een 30 centimeter hoog balkje waar je goed een boot aan kan leggen, maar wat zeker geen bescherming biedt aan een nieuwsgierig kind dat het leuk vindt deze vissen te voeren.

Australië is een wonderbaarlijk land. Waanzinnige mooie en heldere luchten met een intense blauwe kleur. Ruige natuur en lange afstanden. Brede wegen en ook behoorlijk wat brede heupen van de vrouwelijke bevolking in dit gedeelte. We hebben weinig van de Aboriginal cultuur gezien op de hedendaagse hanggroepen na. Het natte seizoen heeft ervoor gezorgd dat veel wegen onbegaanbaar waren en veel bezienswaardigheden gesloten. Toch zegt men hier dat juist het natte seizoen meer mogelijkheden heeft op het spotten van dieren. We hebben ze gespot de dingo en de donkey, de kangoeroe en een nog niet geïdentificeerd buideldier, de krokodillen en de vele vogels.



Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/