China Pingyao

De nachttrein was een ervaring op zich. Het instappen alleen al was een gevaarlijke onderneming met all die Chinezen die ook heel erg graag een coupe willen hebben, of denken met wat duwwerk een plaatsje te kunnen bemachtigen. Gelukkig was er een slaapcoupe voor ons drieën gereserveerd en hadden wij de luxe van ruimte en een beetje privé. We zouden, volgens de gids, om een uur of 9 ’s ochtend aankomen op het perron. Tijd genoeg voor een goede slaap. Echter rond een uur of 5 werd er op de coupe gebonsd, kaartjes verwisseld, wat Chinees uitgewisseld en voor ons wederom een goed moment om het hoofd op het kussen te leggen. Een half uur later nog meer gebonsd op de deur. Grote paniek, we moesten de trein uit. Onze gids had het dus mis en de trein was wel op tijd op het perron aangekomen. Dus koffers en tassen werden door enkele nors kijkende vrouwen door de gangen gesleept en naar buiten gezet. Nog net even tijd om een broek aan te schieten en vervolgens in alle vroegte de trein uitgezet. Afijn, daar stonden we dan. De veroorzakers van de vertraging van de doorgaande trein, bij een berg spullen waar we allereerst maar eens een paar truien uit gevist hebben. Het was er best frisjes op dat lege perron en het was ook nog best spannend of dit wel het juiste perron was. Die Chinese tekens zijn toch best moeilijk te lezen.

Ook hier stond achter wat hekwerk de gids gelukkig weer klaar. Pingyao met een geschiedenis van meer dan 2700 jaar is bekend om zijn oude binnenstad en zijn stadsmuur. We verblijven daar in Yide hotel, gelegen in het oude gedeelte. Die ochtend hebben we eerst het personeel wakker moeten kloppen en kregen we een ontbijtje terwijl de kamer in orde werd gemaakt. Een geweldige hotelkamer in ouderwetse stijl met een verborgen badkamer in een kast. Pingyao is een groot filmdecor. Hier staat een van de oudste en best bewaard gebleven stadsmuren van China. Hier wordt nog steeds op briketten gestookt en ruikt het er naar kolen. De gehele stad is grijs, alleen de daken van de tempels en belangrijke gebouwen hebben een kleur. Dit grijs wordt natuurlijk wel onderbroken door de rode lantarens, de rode wenskaartjes, de wierookstokken en niet te vergeten de rode brandpreventie attributen. Iets wat overal hang, staat of ligt. In Pingyao is er erg veel gebouwd met hout en het is er ook erg droog. Deze droogte zorgt er ook voor dat je lippen barsten en dat je een enorme dorst krijgt. In Pingyao staat de eerste bank van China en kun je de Shunanglin tempel bezoeken, waar we nog een hellebeeld zien wat me bekend voorkomt. Niet dat we er ooit geweest zijn, maar de afbeeldingen van de Christenen konden er ook wat van. Maar bovenal zijn het de kleine straatjes van dit stadje wat het indrukwekkend maakt. De fietstaxi’s en de krekels die te koop zijn in kleine kooitjes.

We verblijven een nacht in Pingyao en maken het stadje ook mee als de toeristen het verlaten hebben en de winkeltjes hun deuren sluiten. Wat overblijft is de sfeer van toen, waar een fietser en een stel honden het straatbeeld domineert.


Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/