Zwemmen met de olifant

De volgende dag tegen de middag breekt dan toch de zon door. De in Zoe’s ooghoeken gespotte olifantenkamp vlak bij ons verblijf maakt reclame met de mogelijkheid te zwemmen met de olifanten in kraakhelder water. We onderzoeken het kamp en proberen te achterhalen wat nu deze beloftes inhouden. Afijn, uiteindelijk gooien we onze goede voornemens opzij om nooit meer een olifanten tocht te ondernemen en gaan we met enige septische ideeën toch deze tocht ondernemen, met het idee dat dat zwemmen waarschijnlijk niet meer zal zijn dan door het water waden en dat die kraakheldere rivier met al die regen vast niet meer zal zijn dan een modderstroom.

De rit gaat over een vlak terrein. We herkennen verschillende bomen, de Jeruk Bali hier meer bekend onder de naam pompelmoen, de advocado en verschillende soorten citrusvruchten. We ontwijken enkele takken en komen uiteindelijk bij een afstap plaats uit, gelegen aan een beekje met inderdaad verrassend kraakhelder water. De gids neem de olifant mee en ontdoet hem van alle spullen. We zijn de enigste wanneer Zoë uiteindelijk in het heldere water mag met de olifant. Een eerste stap vanaf een rots op zijn kop, gevolg door wat vage aanwijzingen. Voor meer dan een half uur heeft zij alleen gezwommen met deze reus terwijl de gebrekkig Engels sprekende gids zich niets in de weg liet staan om zo nu en dan er even tussenuit te gaan, haar achterlatende met de olifant en mij met het fototoestel. Het is en zal een van de meest indrukwekkende momenten zijn van deze Thailand reis en van ons 5-jarig verblijf in Azië. Even mogen verblijven op een paradijselijk stukje aarde, waar kraakhelder stromend water omringt wordt door een tropisch bos, waar de zon door het bladerdek schijnt op een spelende olifant met een intens genietende Zoë.

Even later zien we hoe zo’n reus in het woud eigenlijk niet eens opvalt.