Bukit Lawang en de orang oetang

17 juni verlaten we dit, een van de weinig overgebleven, stuk laaglandregenwoud en vertrekken met de jeep naar een hoger gelegen locatie van het Gunung Leuser park. Een ruim twee uur durende tocht door soms behoorlijk onbegaanbare paden brengt ons bij Bukit Lawang. Onderweg maken we een stop in de palmolieplantage voor sanitaire redenen, ofwel hoge nood. Na verscholen achter een palmboom gehurkt onze blaas te hebben geledigd komen we terug bij de jeep alwaar de chauffeur ons duidelijk maakt dat we onszelf moeten controleren op....................beestjes. De palmolieplantages schijnen vol te zitten met bloedzuigers, die van grote afstand kunnen ruiken ( ze zijn immers blind) waar zich vers bloed bevind. Niet zo’n fijne gedachte als je daar als enigste in de wijde omgeving met een paar blote billen je veilig waant. Een snelle inspectie levert gelukkig maar 1 beestje op die met een gil wordt verwijderd en verder hebben we alleen de rest van de rit last gehad van het idee dat er van alles kriebelt tussen de kleren.
Bukit Lawang is een klein dorpje en vooral bekend door het opvanghuis voor de orang-oetans. Allereerst duiken we weer in de rivier tussen de badende plaatselijke bevolking. We bespreken de plannen voor de volgende dag, maken kennis met de poes en de geiten in het dorp. De verschillende houten bruggen verbinden de rivieroevers met elkaar .

De volgende ochtend verzamelen we ons bij het resort. Na een ontbijt, slaan we wat extra water in en gaan we lopend met twee gidsen en ook nog drie dames de jungle in opzoek naar het leefgebied van de orang-oetans. Allereerst gaat het pad nog langs wat rubberplantages en zien we hoe de rubber aan bamboe naar het dorp wordt gebracht. Dan komen we de eerste woudreuzen tegen en de eerste apen. Het Gunung Leuser park , een enorm natuurgebied, wordt gevormd door bergketens en primair regenwoud. Je vind hier nog grote aantallen gigantische bomen en zeldzame flora en fauna. Naast de orang-oetans struinen hier ook door het ondoordringbare woud de bedreigde tijger, de olifant en de neushoorn rond. De route kent stevige klauterpartijen en regelmatig lopen er wat kleine aapjes mee.

Na enige tijd komen we oog in oog te staan met de allereerste orang-oetan. Geen hekken, geen tralies, maar gewoon recht voor je hangend in een boom. Er zijn er meer, hangend in een boom, of verscholen op hun nest hoog boven in de boom. De 50 tot 60 kg wegende mensapen slingeren langzaam tussen de bomen en lijken geen hinder te ondervinden van de mensen die hun bekijken. We lopen weer verder en houden een lunch uit het zich van de apen. De tocht wordt daarna zwaarder en glibberiger. We hijsen ons op aan takken en en klampen ons vast aan de boomwortels bij een afdaling. Alle spieren worden gebruikt en enkele zelfs die nog nooit eerder gebruikt waren. Rotsblokken worden beklommen en riviertjes over gestoken. Met bijna ( wat wij later zouden noemen ‘ basis kamp 1’ ) in zicht wordt onze gids zenuwachtig en verzoekt ons nadrukkelijk kalm te blijven en haast te maken richting kamp................................

We redden het en komen de chagrijnige om zijn humeur bekend staande orang-oetan niet tegen. We hebben we een eerste blik op ons kamp. Met zeil bedekte bamboestokken vormen de tenten. Wat bladeren voor wat schaduw en klaar is uw kamp. Onder een ander zeiltje staat het eten al te pruttelen. We gooien onze tassen in de tent, trekken de bezweten kleding uit en nemen een duik in het water bij de waterval. In het beekje naast het kamp eet ook een varaan een hapje mee. Hier vanuit het water en vanuit het kamp heb je zicht op......................jawel, een orang-oetan met kleintje. Men kan het niet paradijslijker maken. Jammer alleen dat er naast al dat paradijselijk schoon en die reuze beplanting ook reuze duizendpoten rondlopen. Weliswaar ongevaarlijk, maar ze hadden in een Indiana Jones film zeker niet misstaan.

Er wordt gegeten, gekaart en geslapen. De volgende ochtend staan naast het ontbijt ook de eerste apen klaar. Terwijl Zoë gaat voor nog een paar uur klimmen in de jungle, gaan wij voor de simpele route en zullen haar opwachten bij de verderop gelegen rivier. We nemen in die tussentijd een duik in de rivier en de tijd om eens flink de haren te wassen volgens landstraditie; ook gewoon in de kalie.
Met banden drijven we de rivier af en komen weer uit in het dorp. Omkleden en ons kaar maken voor het wk. Nederland- Japan 1-0. Bukit Lawang - eethuisje met kleuren tv.

Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/