Padang en I Cubadak Island

De route naar Padang gaat door de Anaivallei met natuurlijk de Anai waterval. Het regent. Het kan ook haast niet anders in dit regenwoud en we zijn verwend aangaande watervallen. Het moet nu wel heel spectaculair zijn willen we onder de indruk geraken van een waterval. De Anaiwaterval behoort niet echt tot deze categorie, maar in de buurt van deze waterval zijn wat ‘eetgelegenheden’, enkele warungs en........................... een wc met een view. Deze laatste is waarlijk spectaculair. Met al dat kletterend en spetterend water om je heen moet je wel plassen en wat een view!

We arriveren Padang in de stromende regen. We zijn te moe om uit eten te gaan en doen ons tegoed aan wat kipnuggets en worstjes van het hotel. Dit alles wordt weggespoeld met wat ( verderop gehaald) bier en wat cola. Niet echt een sensatie voor de smaak pupillen.

De volgende ochtend worden we opgehaald door de chauffeur van I Cubadak Island. Hier zullen we de laatste dagen van onze reis in Sumatra verblijven. Een eiland met helemaal niks. Maar alvorens daar te komen doorstaan we een dodemansrit van bijna een uur, waarbij we de veiligheidsriemen ook achterin om hebben gedaan. We hebben een verbod tot het spreken met de chauffeur ingesteld, behalve dan de mededeling dat hij best langzaam mag rijden. Opgelucht en vol adrenaline stappen we uit de auto. De tip kan hij na zo’n trip op zijn buik schrijven en we stappen onder zijn chagrijnige blik de boot in om het laatste stukje naar dit eiland te ondernemen. Hier worden we welkom geheten door de Italiaanse gastheer en vrouw en kunnen we nadat we onze spullen in ons houten huisje hebben geplaatst aanschuiven voor de gezamenlijke lunch. Laat dat maar aan de Italianen over................... :)

Drie nachten zullen we hier verblijven. Witte stranden, goed eten, een boot tochtje naar het volgende eiland met witte stranden, pick-nicken en zandkastelen, een verloren zeepaardje en de tijd om even een boek te lezen.

Sumatra is een indrukwekkend eiland. Sumatra is ook een groot eiland, een héél groot eiland en tussen al die bezienswaardigheden liggen dan ook hele lange afstanden. We komen tot de conclusie dat we verwend zijn. Dat we niet echt meer onder de indruk zijn van een kokosnoot. We hebben immers een hele tuin vol kokosnoten. We zijn gewend aan de warungs, de taal en veel van de gewoontes van de Indonesiërs. We zijn zelfs gewend aan het feit dat zij niet gewend zijn dat wij Indonesisch spreken. Toch is het een indrukwekkende reis geweest. Zeker Medan en zijn omgeving is de moeite waard. Het overnachten in het regenwoud tussen de apen, het rijden op olifanten en het zien van de Batakdorpjes. We hadden verwacht dat Sumatra behoorlijk islamitisch zou zijn, maar op het gebrek aan drank na is daar weinig van te merken. Los zittende wapperende haren wisselen elkaar af met hoofddoekjes. Doorgaans wordt er gewoon een handdoek op het hoofd gedragen door de vrouwen. Niet zo zeer uit religieuze overtuiging alswel tegen de zon en als hulpmiddel om goederen op het hoofd te dragen. Het Christendom heeft hier ook zijn sporen nagelaten en het animisme is echter nooit geheel verdwenen met als gevolg dat moskeeën en kerken elkaar afwisselen en daar tussen door wordt een ceremonie gehouden al dan niet in de buurt van een heilige boom. Geloof en bijgeloof, het maakt ons niet uit, alleen jammer van die wijn.............. :)



Voor een vakantiehuis in Indonesië zie onze villa ‘s in Noord Bali http://www.bali-beach-villa.com/ & http://www.balivilla.nl/ en verhalen over Bali http://balivillalovina.blogspot.com/